Fugitives of Lent Part 2

Fugitive # 2  Pilate  - The Governor of the Roman Province, the notorious judge in the trial of Jesus &  responsible for the Lord's crucifixion. In any of the four gospels in the Bible it is always mentioned that Pilate did not think that Jesus was guilty. 
             To get rid of the people's clamor, he ordered the scourging of Jesus and even allowed him to crown Jesus with thorns. Then Pilate asked the crowd to choose between Barabbas & Jesus on whom to release.. Pilate was expecting that the crowd will choose Barabbas being the hardened criminal. So the people chose Barabbas.  Despite the fact that Pilate knew that Jesus was innocent , he was also warned by his  wife regarding  the disturbing dream about Jesus., he let the crowd made the judgement. He also has his own fear but he was more pressured to the clamor of the people to crucify Jesus.. He gave up & instead allowed the people to mock Jesus.He then washed his hands & declared that he has no responsibility for the death of Jesus. (Matthew 27:17 - 24). on this event he was a slave to the social approval. 
             Pilate wrote a title & put it on a cross, it read " Jesus of Nazareth the King of Jews" The chief of the Jews complained about what he wrote. This time Pilate refused to be pressured  by the Jews to remove or revise the sign  & said' "What I have written I have written." (John 19:19-22)
He made his own decision &  did what is right  inspite of disapproval from the Jews. He also gave permission to Joseph of Arimethea when the latter asked to bury Jesus' body. 


        Ngayon, ating tingnan ang mga ginawa ni Pontio Pilato bilang pinuno ng kanilang bayan. Dito nagsimula sa pangyayari ito ang isa pa ring idyomang Pilipino- hugas kamay, na ang ibig sabihin kung may isang desisyong gagawin at para bang maiipit ka ay iyo na lang ito pababayaan na ibang tao ang gumawa upang sa gayon ay wala kang sagutin sa anumang mangyayari. Ganito ang ginawa ni Pilato, naghugas siya ng kamay nang hindi niya mapigilang ang galit ng mga tao kay Hesus. Bagamat naniniwala siya kay Kristo; alam niyang wala itong kasalanan.Maaari nga sigurong mas nangibabaw sa kanya ang takot sa galit ng tao kaysa sa isipin siya ang pinuno ng kanyang bayan. Siya ay may kapangyarihan na magpatupad ng anumang utos para sa kanyang sinasakupan. Nakalimutan nga kaya ni Pilato na siya ay may kapangyarihan o sadya kayang natakot siya sa galit ng mga tao?
       Hindi nga niya nakuhang ipaglaban kung ano ang nararapat , na hindi ang pagpapako sa krus sa taong wala namang kasalanan. Nang may ginawa siyang sign para sa krus ni Hesus na  " Jesus of Nazareth the King of Jews" nagreklamo ang mga Jews dahil hindi naman daw hari si Hesus. Nagawang ipagpilitan ni Pilato ang kanyang gusto, na wala namang nagawa ang mga Jews. Ang tanong kung nagawang ipagpilitan ni Pilato ito, bakit hindi ang pagpapautos na pakawalan na lamang si Hesus? Hindi siya nakinig sa babala ng kanyang asawa; hindi niya sinunod kung ano ang alam niyang tama. Mas pinakinggan niya ang sigaw ng mga tao na ipako sa krus si Hesus.
       Maraming PIlato sa totoong buhay. Ang taong hugas kamay sa anumang pangyayari; walang pakialam sa kahihinatnan ng pagsasawalang bahala. Takot na harapin ang katotohanan kaya di kayang magbigay ng sariling desisyon. Marami sa atin na laging nangingibabaw ang takot na nalilimutan kadalasan na ipaglaban kung ano ang tama at nararapat. Katulad ni Pilato, nalimutan niyang sandali na siya ay gobernador, may kapangyarihan dahil sa "pressure"ika nga.
        Ang pagdedesisyon ay ang pinakamahirap na gawin sa buhay ng isang tao. Isang hakbang sa pagdedesisyon ay maaaring makabuti o makasama. Kung halimbawang hindi nakinig si Pilato sa mga tao at pinakawalan niya si Hesus, titigil na rin kaya ang mga tao sa pagsigaw?  Ang punto natin dito ay sa anumang desisyong ating gagawin, kinakailangan ito ng masusing pag-iisip. Kung marunong tayong kumilala nang kung ano ang tama, iyon ang ating gawin. Mahalaga rin na ang desisyong ito ay makabubuti sa karamihan. Dapat din nating konsiderahin ang tama sa mata ng ating Panginoon.
           May iba sa atin na mas pinakikinggan ang sinasabi ng iba o mas sinusunod ang kagustuhan ng iba kaysa sa sariling kagustuhan. Kahit alam nilang hindi ito tama o hindi ito ang makabubuti sa kanila ay sinusunod pa rin nila. Masakit mang isipin na may mga magulang din na  lumalagpas sa kanilang mga obligasyon sa anak. Minsan nakalilimutan ng ibang mga magulang na may sailing pag-iisip o kagustuhan ang kanilang anak. Bagamat tama naman ang kasabihang: "Mother knows best.". Tama, alam ng mga magulang kung ano ang makabubuti sa anak ngunit wag din naman nating ipagkait sa kanila ang mga responsibilidad sa buhay. Dapat ngang gabayan ng mga magulang ang mga anak.Kailangang alamin din naman natin kung ang kagustuhan natin para sa kanila ay makabubuti nga ba sa kanila. Oo nga at gusto lang naman ng mga magulang ay ang mapabuti ang buhay ng anak ngunit minsan din dahil sa paniniwalang ito ay maaari ring makasama.
         Ang mahalaga lamang dito ay magkaroon ng maayos na komunikasyon ang mga magulang at anak; maging bukas sila sa isa't isa. Alamin ng mga magulang kung ano ang gusto ng anak halimbawa sa pipiliing kurso sa kolehiyo dahil ito kadalasan ang isyu sa pamilya. Ipaliliwanag nang mabuti ng anak kung bakit iyon ang kursong kanilang napili. Ipauunawa rin naman ng magulang kung ano ang mas mabuti. Kailangan nilang magkasundo kung ano ang nararapat. Kung magiging bukas ang isipan ng bawat isa, hindi naman siguro ito problema. Hindi tamang sasabihin ng magulang na sa anak na..."Bahala ka kung iyan ang gusto mo. Kung ano ang mangyayari sa iyo wala na akong pakialam sa iyo." O di kaya ang anak sa magulang na: " Sige kung iyan ang gusto ninyo kayo ang masusunod basta kung lagi akong bumagsak kayo ang mananagot."  huh nanakot pa. Hindi rin naman tama, di ba.
         Huwag sana tayong maging Pilato na tumatakas sa responsibilidad. Harapin natin ang katotohanan. Gumawa tayo ng hakbang para sa ikabubuti ng nakararami. Kapag nakapagdesisyon ka na, huwag naman nating sabihin..."ay naku bahala na ".... "ay basta wala akong pakialam kung ano ang mangyayari"....o ang masaklap pa.... "basta ha wala akong kinalaman dyan... hugas kamay na ako diyan". Ang pagtakas sa responsibilidad ay isang karuwagan. Ang pagsasawalang bahala sa kapakanan ng iba ay karamutan. Ang pagbibigay ng desisyon sa kung ano ang tama ay dapat gawin ng walang pag-aalinlangan.

        Fugiitives of Lent

There are certain people in our lives
whose approval we seem to need more than others.
Sometimes our need for their approval is even greater
than our need for God's approval.

“Among the people in my life,
whose approval do I value or need?”

“Why do I need their approval?”

“Is my seeking for their approval a help or a block
to my relationship with the Lord?

“What would happen to me if I sought God's approval
above theirs? What would I lose?”