Mahal Na Araw sa Makabagong Panahon

        Mahal na araw na naman. Ito ay isa sa mga pagdiriwang ng mga Katoliko bilang paggunita sa buhay, pagpapakasakit, pagkamatay at pagkabuhay na muli ng ating Panginoong Hesukristo. Ito ang araw na dapat sana gawin nating makahulugan. Ang tradisyon ng mga Katoliko kapag ganitong panahon ay pagbibisita Iglesia, pakikinig sa Seven Last Words, pagbabasa ng Pasyon, o pagpapalabas ng Senakulo.Ang karamihan ay dumadagsa sa simbahan upang mangumpisal.
      Natatandaan ko pa noong ako ay bata pa kapag Mahal na Araw parang ang lungkot-lungkot. Tahimik kasi ang paligid. Lunes santo pa lang wala nang palabas sa TV, wala ring mga radio stations na naka-on air kung meron man mga soft music lang. Pinagagalitan kami kapag mag-iingay, maglalaro o kahit na mag-usap nang malakas. Kailangan talaga tahimik as in tahimik. Eh hindi pa rin naman uso nun ang Facebook o Twitter, wala pa ring cellphone so walang kaming ibang magawa kundi matulog. Hinihintay na maluto ang biko o ginataang halo-halo na niluto ng aking lola. kahit napakainit ng panahon ay sarap na sarap sa paghigop ng sabaw ng ginataan. Ganoon kasimple lang.
       Ngayon iba na, may palabas pa rin sa TV bagamat pag simula ng Huwebes Santo may mga special nang palabas. Pero sa iba na mayroong cable TV enjoy pa rin sa panonood ng mga paborito nilang programa. Sa mga nabo-bored naman ... naku tiyak na may videoke pa. .... kaya maingay pa rin ang paligid. Ngayon ko naa-appreciate yung mga araw ng aking pagkabata, para bang mas may kahulugan ang Holy Week ko noon.
      Karamihan ng mga tao ngayong panahong ito nagbabakasyon, nagpupunta sa mga lugar na kung saan makapag-eenjoy sila lalo na sa mga beach resorts. Wala namang masama rito kasi natataon naman kadalasan ang Holy Week sa bakasyon ng mga estudyante kaya bonding moment baga ng mga pamilya o magkakaibigan. Sana nga lang may pagkakataon naman sa kanilang pagsasaya ay mapaglalaanan nila ng panahon para sa pagninilay-nilay, Hindi nga naman siguro kinakailangang magpenitensya katulad ng ginagawa ng iba na nagbubuhat ng krus sa daan habang pinapalo at pagkatapos ay magpapako sa krus sa ilalim ng maiinit na araw. Kasi naman di kailangang ipakita sa lahat ang ginagawa nating pagsisi ng mga kasalanan o pagsasakripisyo. Mas makatotohanan nga kung ikaw lamang ang nakaalam ng gingawa mo basta ba tapat ka.
        Iba na nga ang panahon ngayon.... habang lumilipas ang panahon marami kang makikitang  pagbabago, kakaiba sa nakasanayan natin  Iba rin ang nagagawa ng mga makabagong teknolohiya. Kahit nga siguro gawin pa rin yung gingawa noon na off air ang TV at Radio ay meron naman silang pampalit; ang mga cable TV, internet ang mga electronic gadgets.. so wa epek....
      Hay... 'yan ang realidad ng buhay mahirap mapanatili ang tradisyon. Bilib ako sa mga taong kahit sa makabagong panahon ay nagagawa pa rin ang mga makalumang tradisyon. Tama naman na di natin kalimutan ang mga namana nating tradisyon sa ating mga ninuno pero kailangan pa rin nating makisabay sa bagong takbo ng buhay. Kaya ngayong Mahal na Araw nasa sa atin na 'yan kung paano nating gugulin ang panahong ito; kung ano ang nais nating gawin. Sana lang 'wag nating iwaksi ang tunay na kahulugan ng Mahal na Araw bagamat hindi naman kailangan sa araw na ito lamang tayo magsisi ng ating mga kasalanan o sa araw na ito lamang tayo magiging malapit sa Panginoon. of course sa lahat ng aaw, lahat ng panahon.
      Isaisip at isapuso natin ang ginagawang pagpapakahirap ni Hesus para sa ating sangkatauhan. Marami rin tayong pinagdadaanan sa buhay, marami tayong pagsasakripisyong ginagawa sapat na rin iyon para kahit papaano ay nagiging makahulugan ang ating buhay. Ipagpasalamat natin sa Panginoon ang biyayang ating natatanggap. Isuko natin sa Kanya ang anumang di na natin makaya. Kaya ngayong mahal na araw kung magsasaya man tayo gumawa pa rin tayo ng kakaibamg sakripisyo na iaalay natin kay Hesus.